Uit naam van land en meerderheid
Uitschot wordt de les gelezen
Hun verrotte plaats gewezen
Verplicht tot werk en dankbaarheid
Deze ballast, die de beschaving remt
Leeft nog steeds dankzij de wet die ze met voeten treedt
Zonder regels, vloeide het bloed allang
Met zoveel angst, is geweld nooit ver weg
Waarop wacht men, wat belet ze, wat belet ze toch?!
Het uur der wrake komt nog wel
Niet spontaan, maar op bevel
Om eigenrichting te voorkomen
Vervult de staat de zoete dromen
Kansloos valt de minderheid
Het was een ongelijke strijd
Een overwinning zonder glorie
Knaagt aan de tevredenheid
Want het uitschot, het was een godsgeschenk
Wat moet een arme, zwakke, lafaard zonder hen
Zonder brenger van schuld en zonde
Alleen en naakt, nog verloren in het paradijs