Duje viecchie prufessure 'e cuncertino,
nu juorno, nun avevano che fá.
Pigliájeno 'a chitarra e 'o mandulino
e, 'nParaviso, jèttero a suná:
- Ttuppe-ttù... - "San Pié', arapite!...
ve vulimmo divertí..."
"Site 'e Napule?! Trasite!
e facitece sentí..."
"V'avimm''a fá sentí doje, tre canzone,
ca tutt''o Paraviso ha da cantá:
Suspire 'e vase...Museca 'e passione...
Rrobba ca sulo a Napule se fa...
E 'a sera, 'nParaviso, se sunaje
e tutt''e Sante jèttero a sentí...
'O repertorio nun ferneva maje:
"Carmela, 'o Sole mio, Maria Marí'..."
"Ah, San Pié', chesti ccanzone,
sulo Napule 'e ppò fá...
arapite stu barcone:
'A sentite 'sta cittá?...
E, sott''o sole e 'a luna, vuje sentite
sti vvoce, ca só' voce 'e giuventù...
Si po' scennite llá, nun 'o ccredite?!
Vuje, 'nParaviso, nun turnate cchiù!..."
Ma, doppo poco, da 'a malincunía
'e viecchie se sentettero 'e pigliá:
Suffrévano nu poco 'e nustalgía
e, a Napule, vulèttero turná:
"Mo, San Pié', si permettite,
nuje v'avimm''a salutá..."
"Site pazze! Che dicite?
Nun vulite restá ccá?!"
"Nuje simmo 'e nu paese bello e caro
ca tutto tène e nun se fa lassá:
Pusìlleco, Surriento, Marechiaro...
'O Paraviso nuosto è chillu llá!"