Das Fäud isch gmäit & d Näbuchräije hacke no Löcher dry
& dunkli Wulkeviecher jage am Himu umenang.
& d Wäut gfrüürt y & schlückt die summersatte Bilder wo no übrigblybe sy.
Ja, wär Wind säit, ärntet Schturm.
I hange immer no a dim Haagge wie ne Wurm.
All die Tröim, so zart & liecht wie Seifeblääterli im Aabewind
si a dr ruche Syte vom graue Alltag platzt.
& ds Schiff louft uus & louft uf grund & sinkt & d Schtrömig rysst üs usenang.
Ja, wär Wind söit, ärntet Schturm.
I hange immer no a dim Haagge wie ne Wurm.
Herrgott schick mir en Ängu,
villech sogar zwe,
am beschte schicksch mer drei.
Dr erscht Ängu füehrt mi hei.
Dr zwöit seit, was i söu
& dr dritt schickt dr Tüüfu zrügg id Höu.
Das Fäud isch gmäit & d Näbuchräije hacke no Löcher dry.
Ja, wär Wind säit, ärntet Schturm.
I hange immer no a dim Haagge wie ne Wurm.