Album: Top 100
In 'n hutje in de duinen,lag 'n knaapje voor het raam.
Turend naar de ramkes scheepjes,langs de weide waterbaan.
Kon door ziekte niet naar school toe,'t was helaas niet sterk genoeg.
Mammie's oog schoot steeds vol tranen,als het smekend aan haar vroeg.
Mammie laat me toch gaan varen,kom doe nu m'n schoentjes aan.
Laat me roeien in ons schuitje,laat me toch naar pappie gaan.
Mammie durfde niet te zeggen dat z'n pappie nooit meer kwam.
Dat 'n storm zijn schip deed zinken,en de wrede dood hem nam.
Maar toen 't kindje in n koortsdroom steeds maar om z'n pappie riep.
Nam ze 't snikkend in haar armen en herhaalde tot het sliep.
Morgen zal je pappie komen,koek en speelgoed brengt hij mee.
En dan mag je schuitje varen,met je pappie op de zee.
Morgen, zei het ventje zachtjes,maar er brak geen morgen aan.
Want het kleine levenslampje is die nacht stil uitgegaan.
'T was als had de dood gefluisterd,wat z'n mams verzwegen had.
Nog hoort zei de laatste woorden van haar lieve kleine schat.
Mammie, mammie toe niet huilen,alles komt nu immers goed.ik ga roeien in 'n schuitje.
Ik ga pappie tegemoet.