Kleine Suze ging eens wand'len met een korfje in haar hand
Mooie bloemen ging ze plukken, mooie bloempjes in haar mand
Maar die mooie bloemen spraken: "Kleine Suze, ach, pluk ons niet"
"Laat ons bloeien", zo riepen al die bloemen
"Laat ons bloeien, ach, pluk ons toch niet"
"Laat ons bloeien", zo riepen al die bloemen
"Toe, laat ons bloeien, Suze, pluk ons toch niet"
Kleine Suze stond verlegen en ze zei op droeve toon:
" 'k Wou u aan m'n moeder geven, want u bent zo lief en schoon
" 'k Wou u aan m'n moeder geven, op haar verjaardag, morgenvroeg"
"Pluk maar Suze", zo riepen al die bloemen
"Want voor je moeder pluk je nooit genoeg"
"Pluk maar Suze", zo riepen al die bloemen
"Want voor je moeder pluk je nooit genoeg"