Pappie was, als altijd, weg voor zaken
Wekenlang zag kleine Jan hem niet
Mammie ging zich in de stad vermaken
En dat deed haar jongen zo'n verdriet
's Avonds lag hij in z'n ledikantje
Heel alleen in 't grote donk're huis
Zachtjes huilend zei 't kleine Jantje
"Mammie, waarom blijf je toch niet thuis?"
refr.:
Moeder, laat je hart toch spreken
En ga 's avonds niet op sjouw
Laat z'n kinderhart niet breken
Want hij houdt zoveel van jou
't Was die nacht al ver na twalef uren
Dat zij zich nog in de stad bevond
Plots kwam er bericht van een der buren
Dat haar huis in lichterlaaie stond
Radeloos is zij naar huis gevlogen
Ach, hoe duur heeft zij haar fout betaald
Levenloos heeft men haar kleine jongen
Onder 't zwarte puin vandaan gehaald
refr.