Ono kad smo se zbog cura bili
ono kad su padala carstva
ono kad smo poljupce krili
ono bjehu dani drugarstva.
Ono kad smo derali klupe
ono kad su pljustale sljage
sve one igre naivne i glupe
ono bjehu godine drage.
Refren:
Protice rijeka, ostaje pjena
u dnu covjeka
uspomena, uspomena, uspomena...