Album: Svefns og vöku skil
Stöndum bæði kyrr
ennþá allt sem fyrr
um árin.
Samt er eitthvað breytt
eitthvað sem var deytt
og tárin.
Skjálfhent köld mér bréfið fær
finn ég hana færast fjær.
Sér í gegnum allt
augnaráðið kalt
og tárin.
Búið þetta spil
vitneskjan er til
og sárin.
Viðurkenni ódæðið
starir hún en snýr svo við.
Hverfur minni sýn
ekki lengur mín
með sárin.
Sit og hengi haus
einn afskiptalaus
með tárin.
Eftirsjáin sýnir sig
samviskan hún sligar mig.
Hamstola ég hleyp
bréfið þrýst í greip
og tárin.
Ekkert tefur för
hjartslátturinn ör
og sárin.
Stöðva, stari í hyldýpið
herði upp hugann, spyrni við.