Из альбома: Pik Sibbe
Op dä Südbröck stonn ich off Stunde.
Immer widder luhr ich dä Möve un dä Schleppkähn noh
loss ming Jedanke frei.
Ne Jüterzoch un ungendurch dä Rhing flühß wigger
su wie sick Johr un Daach
als ob nix wöhr
stumm
majestätisch ahn dä Stadt vorbei.
Dä Fluss ess grau un schwer die Wolke övver Kölle.
Ming Stadt ess alt
dat heiß:
nit häßlich
nur zo plump jeschmink.
Die Uferstein allein künnte vill verzälle.
Womöglich dunn die dat sujar
su laut se künne
bloß mir sinn taub un blind.
Ich däät ens jähn met Wolke schwaade.
ich wöss vum Rhing jähn
watte denk.
Ich wöss jähn
wodrop mir noch waade
wat uns wie Lemminge en Richtung Affjrund lenk.
Kölle — Berlin
em Fliejer will ich dat he schrieve.
Die naach ess wolkelos
do unge funkelt Kassel
… schon vorbei.
Ich frooch mich: Wat ess met mir loss?
Benn ich ahm övverdrieve?
Do kütt die Stewardess
ob ich ne Wunsch hätt
Nä, 's alles einwandfrei!
Ich däät ens jähn met Wolke schwaade.
ich wöss vum Rhing jähn
watte denk.
Ich wöss jähn
wodrop mir noch waade
wat uns wie Lemminge en Richtung Affjrund lenk.