Из альбома: Groots met een zachte G 2008
De regen verpest een middag in maart,
Tenminste dat had ze gedacht
Maar ik heb in mijn hoofd nog wat zonlicht bewaart,
Dus ik ben de laatste die lacht
Met zonder jas stap ik naar buiten
Begin ik mijn tocht vol goede moed
Ik moet me inhouden niet te gaan fluiten
Zo loop ik de zon tegemoet
Vandaag zie ik m'n vrienden van vroeger
Gewoon om te zien of er ergens iets zit
Van die jongens in ons die nergens om vroegen
Die niet wilde weten wat zwart was of wit
Ik heb tranen gelachen, onnozel gedaan,
En tenslotte tevreden het licht uitgedaan
Ik wordt begroet met een klap op m'n schouder
Hoe is het met jou is de grap eerste klas
Hier in dit licht zijn we nauwelijks ouder
Even een stilte dan lachen we pas