Henk Westbroek - Gouden Kooi текст песни

Als m'n vrienden zouden zien,
hoe ik rondrij als een filmster
in een lange limousine met chauffeur
Zouden ze me vragen wie ik denk dat ik ben
Plagend lopen klagen dat ik hen niet meer ken

Als m'n vrienden zouden zien,
hoe mijn hele hotelsuite is behangen met gordijnen van satijn
Zouden ze nog geen seconde mij willen zijn

In m'n gouden kooi lijkt de echte wereld buiten soms zo mooi
Ik leef heus wel mee, kijk de hele dag teevee
In m'n huis van glas denk ik soms terug hoe het lang geleden was
Trap weer in een plas, reuk de geur van zomergras

Als m'n vrienden zouden zien,
hoe ik hier loop te flameren in de kleren van een uitgeleefde nicht
Zouden ze me zeggen midden in m'n gezicht
dat ik stapelgek ben of verkeerd voorgelicht

Als m'n vrienden zouden zien,
hoe ik brieven schrijf aan niemand
enkel opbel naar een Antwoordapparaat
Zouden ze me vragen of het wel goed met me gaat

In m'n gouden kooi lijkt de echte buiten soms zo'n grote klerezooi
Ik doe niet meer mee, zie het liever op teevee
In m'n huis van glas blijft alles zoals het was

Als m'n vrienden zouden zien,
hoe m'n luxe leven leeg is
hoe ik bijna niet meer met een ander praat
Zouden ze haast denken dat het slecht met me gaat