Hà pocu valori, u troppu parlà
Quant'è stà zittu o sempri d'accità
Mancu ci hè strada chì sia para
Chì mai un ghjornu si pò incrucià
Ùn hè un cunsigliu nè menu nuvità
Ma una pruposta chì ugnunu pò fà
Hè solamenti ciò chì eu risentu
Un passu à fà pà monda dà
Ma pà u rinovu, pà u locu à u provu da avà
Ripiddu :
Bisognu di u vulè è puri di pruvà
Chì a parolla è l'attu si poni accurdà
Sò poca cosa in fatti pà un locu à rifà
Ma ci hè sicuru à fà ! ma ci hè sicuru à fà !
Ùn ci hè disfatta chì ùn si poschi alzà
Mancu curaghju senza vulintà
Duventa lebbiu ancu u pruverbu
Sè a so rima ùn hà dignità
Allora ùn dimu più pà a ghjuventù
Chì tutta a ghjenti, oghji hà persu i virtù
Chì a noscia tarra servi à i dinari
È chì sempri sarà
Chì u rinovu, pà u locu à u provu da avà
Ripiddu :
Bisognu d'imparà insembi u veru andà
Pà sbandisci a paura chì imbrunca a verità
Fà chì u prussimu ghjornu ùn fussi u dubità
Chì travesti u sughjornu di a cummunità
Oh oh oh oh oh
Chì travesti u sughjornu fendu locu à mità.