Na maandenlang van hevig lijden
Was mammie van hem heengegaan
Ze bleven achter met z'n beiden
Pappie en de kleine Daan
En morgen ging men haar begraven
Pappie en Daantje, allebei
De man kreeg tranen in z'n ogen
Toen kleine Daantje tot 'm zei
refr.:
Daantje zal morgen niet huilen
Al heeft 'ie nog zo'n verdriet
Daan zal z'n traantjes verschuilen
Huilen zal Daan morgen niet
Want mammie is nu bij de engeltjes klein
Daar is ze gelukkig en lijdt ze geen pijn
Daantje zal morgen niet huilen
Hij zal een grote jongen zijn
Ze liepen samen naar de groeve
De weg naar 't kerkhof was zo lang
Zacht klikklakten de paardenhoeven
Het werd mammies laatste gang
't Hartje van de kleine jongen
Werd haast verscheurt van groot verdriet
Maar kleine Daan heeft woord gehouden
Want kleine Daantje huilde niet
refr.
"Daantje zal morgen niet huilen
Al heeft 'ie nog zo verdriet
Daan zal z'n traantjes verschuilen
Huilen zal Daantje morgen niet"
Want mammie is nu bij de engeltjes klein
Daar is ze gelukkig en lijdt ze geen pijn
Daantje zal morgen niet huilen
Hij zal een grote jongen zijn
Hij zal een grote jongen zijn