refr.:
Geef mij rozen, rode rozen
Dan kan ik gelukkig zijn
Geef mij rozen, rode rozen
Met hun geur, zo lief en fijn
't Is de kleur van de liefde, de weg naar 't hart
Ik vraag ze bij vreugde, bij leed en bij smart
Geef mij rozen, rode rozen
Dan pas kan ik gelukkig zijn
'k Vraag niet naar weelde, naar rijkdom en pracht
Dat is voor mij dromerij
Ik leef zo vrij als een vlinder der nacht
't Geluk gaat me toch steeds voorbij
'k Spreek over liefde alsof ik 't meen
'k Lach tegen iedere man
Toch is er iets waar ik heel veel om geef
En waar ik niet buiten kan
refr.
Als straks mijn uurtje van scheiden moet slaan
En ik mijn vrienden verlaat
Als ik voorgoed uit dit leven moet gaan
Dan vraag ik u heel kordaat
Schenk mij als afscheid m'n lievelingsbloem
Die men zoveel aan mij gaf
Al is de kleur misschien wel wat te bont
Leg ze toch neer op m'n graf
't Is de kleur van de liefde, de weg naar 't hart
Ik vraag ze bij vreugde, bij leed en bij smart
Geef mij rozen, rode rozen
Dan pas kan ik gelukkig zijn