Yol, uzun bir yol.

Ömrüm davamlı addımlardı

Əlimə hakim kəsilmiş aritmiya

Ritmi pozan yoluma girənlərdi,

Yolumdan çıxanlardı.

Dünəni unutmaq adət halına çevrilib

Xronika amneziya

Hər addım yeni yol yoldaşıyla müşayiət.

Dünən dost olan bugün artıq mənimlə addımlamır,

Dünənim bugünümə etmir sirayət,

Deməli, azadam qaranquştək,

Rahatam,yoxdu dostum.

Öz yolumda tərk olunmuş tək

Dünən bir sevgilim vari idi,

Bir az yoruldu,

Oturduuu,oturduuum.

Ritm pozuldu.

Aldım qucağıma,

Razı olmadı.

Dedim burax get!

Tərk etdim!

O rahat, mən azad.

Bir neçə ümid də basdırıldı həmin gün.

Amma çox tez unuduldu.

Qulağın məndə olsun!

Bu dəqiqə sənsən dostum.

Zamanı dondur bacarsan,

Qoy hər şey donsun,

Ümidlər doğrulsun!

Günəş sönsün!

Qranlıq! Boş masa

Üstündə bir şam.

Əldə məktub!

3-cə kəlmə yazılıb:

GÖZLƏMƏ! BAĞIŞLA! ƏLVİDA!



Əlvida, nazlı ümidlərim, Əlvida

Əlvida.ana mən gedirəm.ağlama,

Əlvida, Yandıraraq körpüləri,

Gedirəm sona çatıb əsərim.



Qaranlıq vağzal, heykəl sərnişinlər,

Bu yerdə neçə ürək qırıldı,

Neçə sızılti inlər.

Bnelimdə günahlar,

Torbamin içində qırıq qəlbim,

Əllərimdə qan.

Nəyim var ki, məni də məndən aldın.

İndi boş hədiyyə qutusu kimidi həyat.

Gözləməkdə hər kəs,

Öz boş içini bəzəklərlə gizləməkdə.

Bezdim qəfəsdəki qanadlı arzudan,

Taleyimlə püşk oynamaqdan

Bezdim ağrıdan.

Gedirəm qranlıq şəhərin xəstə küləklərindən,

Gedirəm məni sevənlərin içindən ürəklərindən.

Gedirəm, bu torpaqda bitmədim mən,

Bu cəmiyyət anlamadı.

Və gedirəm ilk qatar hara aparsa fərqi yoxdu.

Əlvida, doğma pəncərələr, Əlvida

Əlvida, ulduzlu gecələr, Əlvida

Gedirəm

Divardakı rəsmlərimi tullayarsız,

Yazdığım şeirləri də kim istəsə paylayarsız.

Güldürərsiz sevgilimi darıxıb ağlayanda,

Yandırarsız çadırı kimsə yas saxlayanda.

Lazım deyil quru hörmət,

Mənə doğma faciəm.

Əlvida, sonuncu misra sənlə bitdi qafiyəm!

Комментарии